Rykande varmt reisebrev

Hei, no har eg og teamet mitt vore paa Fiji i snart ei veke. Det kan meldes om at det er varmt, veldig varmt. Konstant svetting og litervis med vann er den nye kvardagen. Foersteinntrykket av varmen, lukt og eit litt hardt moete med overgira og litt pressande enkeltmennesker som ser hvite mennesker for berre peng her i ferd med aa legge seg. Realiteten bedbugs begynner ogsaa aa bli ein vane og salamanderene i taket er no berre koselege. Billa paa stoerrelse med ein knyttneve kan eg derimot helst se forbli paa utsida av inngangsdoera paa huset vaart og edderkoppen stor som ei handflate har eg ikkje sett paa kjoekkenveggen paa nokre dagar. Saa no sovner eg relativt raskt om kvelden, til lyden av flaggermus store som maaker og eit orkester av meir eller mindre ville hunder. Saa for kvar dag som gaar, saa elsker eg dette landet meir og meir. Folka er berre heilt utroleg vennlege og smiler som om dei har vunne i lotto alle saman. Banan og kokosplukking i eigen hage er ogsaa heilt ok!

Til no har vi hatt gankse fulle dager. Soendag gjekk eg til to ulike gudstenester i to ulike kyrkjer. Begge rett paa sida av huset vaart. Saa no kjenner eg mange ungdommar i nabolaget. Mandag var det tid for a bli kjent i Suva, saa dagen gjekk med til amazing race og shopping. Tirsdag drog vi til slummen som ikkje eigentleg var ein slum, men framleis eit bustadomraade med veldig daarlige kaar. Veldig spesielt, men ogsaa kjekt a bli kjent med nokre av familiane der. Onsdag var dagen for moskebesoek og visit i fengselet. Saman med ei lokal kyrkje hadde vi lovsang og holdt vitnesbyrd for fangane. Toeft aa se saa mange unge mennesker innesperra, men flott aa moete smila deira og se haapet i auga. I dag, torsdag, har vi vore aa jobba for Homes of Hope. Eit tilfluktsted for single moedre og deira barn. Vi har jobba hardt i varmen som boender. Vi skal tilbake til samme stad i morra, men da jobbe tilknytta skulen og bakeriet dei har der. Utroleg flott plass oppi fjella!

Loerdag er tida i Suva over og Yasawas staar for tur. Trur kanskje det blir godt aa ikkje vere den einaste kvite rundt om kring igjen. Litt mindre oppstyr der kanskje! Bless you all!